.Basamak

Uyanıyorsun ve hiç acelen yok.

Her ne kadar böyle devam etmesini istediğin bir durum da olsa , zaman zaman bir korku filmine giriş yapıyor gibi hissediyorsun. Anladım ki en zoru , insanın kendi ile verdiği savaş. Daha doğrusu benimsenmeme durumu insanı kendine düşürebiliyor. Fakat beni daha da üzen şey , geri adım atmayacağımı bilmek. Mahallenin serseri çocukları gibi. Dayak yiyeceklerini bilseler de girerler ya kavgaya.

Kendimi biliyor olmam , bu savaşın sonucunu da anlamsız kılıyor. Yani doğrularım bir yenilginin varlığına izin vermiyor. Karakterim için bir kazanç söz konusu olabilecekken , o da aslında nötr bir halde öylece duruyor. Sınırları kayığın kendisi kadar bir denizde kürek çekiyorum. Teknik olarak ilerlemek eylemini gerektirecek her şeyi yapıyorum. Fakat günün sonunda deniz hala kayık kadar ve ben hala aynı yerdeyim. Yani sana pastadan sunulan dilim bu kadar ve açlığını ona böldüğünde bir tokluk yaratmıyor.

Ben biliyorum ki , karanlığa kılıç sallayıp duracağım. Zaman zaman yoruluyor olsam da böyle devam edeceğine eminim. Eline ne geçecek diye sorarsanız , ben de bilmiyorum. Yani kazanacağımı zaten kazandığımı düşünüyorum. Benim denklemimdeki tek eksik , dünyanın buna hazır olmaması. Belli ki , sen kimsin be adam diye düşüneceksiniz. Fakat sizin zayıflığınız da bu , anlıyorum. Başarılı olacağımı değil , farklı olacağımı anlatmak istesem bile özünde herkes kendini bir diğerinden üstün görüyor. Sizin , sen kimsin be adam sorunuzun çıkış noktası da aslında bu. Ben yapamadım , sen ne yapacaksın ki? Bir düşünürün , düşünür damgası ile doğduğuna mı inanıyorsunuz bilmiyorum fakat durum öyle değil. Siz zannediyorsunuz ki , size bir şeyler olabilmeniz için seçenekler sunuluyor. Size sadece olabileceğiniz yani size izin verilenler dahilinde olabileceğiniz alternatifler sunuluyor. Fakat siz bunu özgürlük zannedebiliyorsunuz.

Ben iki bin nüfuslu bir sahil kasabasında yaşayan sıradan bir adamım.
Fakat düşünmek için aşılması gereken bir kriter değil bu.
"sen kimsin ki be adam?" sorusunu sormanızın nedeni ,
kendinizi çok aşağılara hapsetmiş olmanızdır.
Aslında aşılması gereken durum budur.